در همين راستا از حدود يک سال پيش شاهد اين نکته ي جالب هستيم که برخي از شرکت ‌هاي ارائه دهنده ي خدمات ADSL (يا همان ISP ها) و به ويژه سه شرکت آسيا تک، هاي ‌وب و شاتل، پيشنهاد ميزباني رايگان از ديتا سنترها را به وب سايت‌ هاي مشهور و پر ترافيک ايراني مي دهند تا امر ميزباني‌ از سرورهاي خارجي، به سرورهاي داخلي منتقل ‌شود. در واقع با چنين روشي شاهد آن هستيم که ISP هاي مذکور، ترافيک بين‌المللي را با ترافيک داخلي جايگزين کرده و به اين ترتيب هزينه هاي خود را در زمينه ي ارائه کردن خدمات اينترنتي به شکل محسوسي کاهش مي‌دهند. در اين بين کاربران اينترنت نيز به دليل کوتاه شدن مسير گردش اطلاعات، فرآيند نقل و انتقال داده ها را به شکل سريع ‌تري تجربه مي‌کنند (البته تنها بر روي وب سايت هايي که توسط ISP آن ها ميزباني مي شود) اما در طي اين پروسه هيچ ارزاني خاصي شامل حالشان نمي شود! چرا که فقدان امکانات سخت افزاري و همچنين وجود دستور العملي خاص براي تفکيک ترافيک اينترنت و اينترانت، به ISP ها اين اجازه را مي دهد تا سود اقتصادي حاصل از اعمال ترفند مذکور را تنها به سمت جيب مبارک خود روانه سازند. اين در حالي است که بنابر اعلام مسئولان امر، در حال حاضر نزديک به 40 درصد حجم ترافيکي که به دست کاربران ايراني مي ‌رسد، از طريق ترافيک داخلي تامين مي شود که اين ترافيک يک دهم ترافيک جهاني قيمت دارد. در نتيجه کاربران اينترنت، روي کاغذ بايد هزينه ي کمتري بابت اينترنت مصرفي خود بپردازند. امري که تنها بر روي همان کاغذ باقي مانده و با عدم تحقق عيني آن، شاهد اين نکته هستيم که کاربران مذکور (يعني بنده و شما!) همچنان هزينه ي برخورداري از ترافيک بين المللي را پرداخت مي‌ نمايند. در اين بين کميسيون تنظيم مقررات ارتباطات در خرداد ماه امسال، در مصوبه ي شماره ي 215 خود، تعرفه ي ارائه کردن خدمات هم‌ مکاني يا Colocation (فرايند نصب تجهيزات در ديتاسنتر استراتژيک شرکت زيرساخت) را در مراکز شرکت ارتباطات زيرساخت تصويب نمود. امري که بعيد به نظر مي رسد با وجود تحقق آن، باز هم هزينه ي استفاده از اينترنت را براي کاربران عادي کاهش دهد و در اين ميان تنها مسير رود سود عايدي از پروسه ي در اختيار گرفتن ميزباني مرکز داده هاي سايت هاي پر بازديد داخلي را اندکي تغيير خواهد داد. آن هم نه به سمت مصرف کننده ي نهايي اين خدمات که کاربران عادي هستند.